De wc, keuken, living...dat hoort nu eenmaal bij een oversteek. We zeilen van Aruba naar Columbia, de wind valt wel mee maar golven heb je altijd. Elke stap die je zet, is bedachtzaam. Zo voorkom je dat je in de wc terechtkomt ipv in de keuken. Schuin achterop komende golven, laten de Jakker immers onvoorspelbare bewegingen maken.
Het gezegde, 1 hand voor jezelf en 1 voor het schip passen we continu toe, dwz dat je steeds 1 hand voorziet om jezelf vast te houden met de andere hand doe je dan wat je wilde doen.
Koken, hoe doe je dat dan?
Liefst zo weinig mogelijk....maar af en toe wil je wel eens iets anders eten dan weer brood. je zet je schrap achter het fornuis dat losstaat en mee beweegt met de golven zodat je pot of pan steeds recht staat, je zet alle benodigdheden vast, elk glas, zoutpotje of tomaat die je zomaar neerlegt, rolt bij de volgende golf immers door de hele boot uit. Daarom liggen alle werkvlakken bezaaid met op maat geknipte antislip matjes, de enige manier om even iets neer te zetten en het er 5 min later ook nog terug te vinden....super uitvinding voor een bewegende boot.
Groenten snijden en ondertussen ook jezelf in de juiste positie houden en zorgen dat je niet in je vingers snijdt.....multitasking is hier een must!
Naar het toilet gaan stel je zoveel mogelijk uit. Ja, ook daar moet je je behoorlijk schrap zetten.
Zelfs in bed moet je de meest stabiele positie zoeken, anders doe je door het rollen van je lichaam geen oog dicht. hoewel dat met al het lawaai van de zeilen en schoten al niet zo evident is, het zijn korte verkapte nachten. Temeer omdat we 's nachts ook wachten lopen, er zit steeds iemand op uitkijk die controleert of er geen grote vrachtschepen te dicht in de buurt komen of misschien is er wel squall alarm. Squalls zijn onweersbuien die hier bijna dagelijks voorkomen, ze komen ineens op en verdwijnen even snel als ze gekomen zijn. Onder deze wolken zit altijd veel wind en regen, zeilen reven is noodzakelijk.
we krijgen een behoorlijke bui met veel regen en wind over ons, we laten de boot blind zeilen, iedereen binnen, alle luiken dicht, de wind draait, wakkert aan en zorgt ervoor dat de boot een speelbal in de golven wordt, wachten tot het overwaait is het enige dat we kunnen doen. Er zijn leukere dingen in het leven.
Gelukkig hebben we geen van alle last van zeeziekte. Anders duurt deze overtocht wel erg lang, nu lezen we veel, luisteren muziek, krijgen gezelschap van dolfijnen, de mannen krijgen een nieuw kapsel, JM vangt een mahi mahi (Dorade) en we zijn een dik uur zoet met hem binnen te halen, fileren, klaarmaken en opeten. Recht uit de zee op je bord. Het heeft gesmaakt!
En nog steeds proberen de golven ons uit evenwicht te brengen....dat is het leven op zee!
 |
| Beet! Welke vis staat er op het menu? |
 |
| een goudmakreel...of mahi mahi |
 |
| Specialty visjes fileren |
 |
| Sunset @ sea |
 |
| Gezelschap van dolfijnen |
 |
| Veel wind aan de Columbiaanse kust |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten