Alweer bijna 10 dagen voorbij nadat we de haven van Santa Marta binnenliepen met de SY Jakker en sindsdien waren de dagen steeds tekort: de lionfish wedstrijd, de regatta (ps filmpje staat op de TTD-facebook site), het bezoek aan de jungle, de uitstap naar Cartagena en ja, nu dus een jaartje ouder. Om het in zeemanstermen te zeggen: ik ben de kaap van 40 voorbij!
Wat betekent dat dan eigenlijk? Voel ik me wijzer, ouder? Nee hoor, ik ben gewoon nog steeds op zoek naar wijsheid en zoveel méér maar ook de klok blijft gestaag verder tikken, dus besef ik dat elke seconde telt, dat elke minuut gebruikt wordt en dat elk uur genoten wordt. Inderdaad, zo even weg van de snelweg doet je beseffen dat je-ons leven erg snel geleefd wordt in België. Een week lijkt niets, een dag nog minder...wat doen we er allemaal mee?
Elke dag weer beleef ik hier de wondere zonsopgang maar ook de ondergang, ik bedenk me dan, kijk ik er thuis ooit (nog) naar?
Enkele dagen geleden 'betrapte' ik mezelf erop dat ik fotos aan het maken was van de volle maan (zie onderstaand met de palmbomen, ja hoor, dat is een volle maan, géén zon) en dat ik erg tevreden was met het einde van de dag.
Weken heb ik géén TV meer gezien, mis ik deze? Nee hoor, absoluut niet...
Is het leven dan zo anders hier of zijn we thuis zo anders bezig met ons leven?
Hoe was het weer? 'werken om te leven' of juist ''leven om te werken''? Schuldig moet ik bekennen dat mijn laatste 20jaar vooral ''leven om te werken'' waren, met dat inzicht, dat ik mijn werk en hobby gecombineerd heb. Een slechte dag wordt dan 'werken' en een goede dag is dan 'hobby'.
Maar hoe gaat het dan verder, hoe beslissen we hoe we ons leven indelen? Op welke basis zetten we onze levenstocht verder?
Ja, van het leven op zee word je erg filosofisch; dat zie je nu wel aan mij. Nu denken er een paar in mijn familie, mijn god, wat gebeurt daar?? Wees gerust, mijn zeebenen zijn dit ondertussen al wel gewend!
Maar dus terug naar de realiteit of is het dat juist niet? De Jakker klaarmaken voor vertrek is in orde, de ruimen steken vol voorraad van de meest uiteenlopende aard, voedsel, drank, maar ook benzine, diesel, al het duikmateriaal is weer in orde, de scooter is weer gemaakt (een electrisch probleem opgelost met een 'overbrugging', tja, wat doe je anders hier? Bij problemen zoek je oplossingen).
Tja, zou ik ook mijn filosofische hersenspinsels kunnen overbruggen?? Of is dat nu juist geen probleem?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten