Tijdens een duik kom ik een ankertje tegen dat achtergelaten op het rif ligt. Ik meet het even op en kom tot een slordige 4meter grootte, zo'n 4000-5000kg staal. Verloren door een vrachtschip? Waarom ligt het hier? Vele vragen, maar moest ik het thuis gevonden hebben, het zou niet blijven liggen want dat zou een serieuze waarde betekenen waarvan je zo weer enkele duikreizen kan betalen,het zou ook een leuk Opsporing en Berging Specialty project zijn!
Het verbaast me trouwens hoeveel Specialty onderwerpen tijdens deze reis aan bod komen, het lijstje stopt maar niet! Een goede zaak dat ik thuis zo bedreven ben in het lesgeven van deze cursussen, zodat ik goed getraind aan deze trip begonnen ben!
Verder op rif komen we wederom erg uit de kluiten gewassen Lion-fishes tegen, het probleem van Bonaire is ook hier gekend!
Van Lionfish to Lion-dish? Zelfs exemplaren van 45cm zwemmen hier rond (ja, neem maar eens even een meetlat erbij, want dat is erg groot).
Ben benieuwd of ze in Aruba hetzelfde probleem kennen, want dat is onze volgende bestemming.
Eerst trekken we naar het hoofdeiland Curacao en beduiken we daar de oostelijke riffen.
Deze minder bereikbare plaats van het eiland kenmerkt zich ook door onmetelijke steilwanden en tot 3x toe zie ik reliefwijzigingen.
Tijdens een scooterduik leggen we zo'n 2 mijl af, overeenkomend met 3,6km, een serieuze afstand.
Onze onderwaterscooter geeft ons de mogelijkheid in 1 duik veel afstand te verkennen, maar ook veel variatie in de duik te brengen: we starten op het diepste punt tussen -40/-50meter en gebruiken vervolgens een multi-level profiel om een zéér 'lange' (in afstand en tijd) duik te maken,waarbij we steeds langsheen de 'geen-decompressie'-grens van onze duikcomputers scheren.
Erg nuttig om op deze manier de locaties te verkennen en dan terug te duiken op de specifieke plaatsen van interesse.
Wat opvalt tijdens de scooterduiken is dat de grote vissen geen enkele reactie vertonen ten opzichte van het extra geluid van onze onderwater-machine. De talloze tonijnen (we zien zelfs een blauwvin-tonijn), jacks, barracuda's en ga maar door, zwemmen rustig langs ons heen. Gezien de grote afstanden die we afleggen, zijn goede afspraken met onze Jak-taxi wel nodig, zodat we ook terug aan boord geraken. Gebruik makend van onze oppervlakte-boei markeren we onze pick-up positie en steeds ligt de Jak (=onze bijboot) geduldig te wachten bij bovenkomst. Na aankomst op de Jakker, trekken we 'Lufti' aan de gang (=onze compressor) en vullen we onze duikflessen weer (zelfs tot 300bar) en maken we ons weer klaar voor de volgende duik. Ja, onze logistiek is uitgebreid als je dit soort onderwater-avonturen wil maken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten